Carnavalsvereniging de Eileuvers

1970 tot 1980

Prins Wilhelmus I
1970 - 1971

De allereerste jeugdprins van de Eileuvers was Wim Hulsmann uit Wythem. In de krant stond een oproep en Wim gaf daar gehoor aan. Het waren spannende tijden maar uiteindelijk werd hij gekozen tot jeugdprins van de Eileuvers. De verkiezing vond plaats in zaal Suisse op 12 december ’s morgens om 9.30 uur. Bijna alle dansmariekes kwamen uit Wythem en daar kwam Wim ook vandaan. Misschien heeft dat wel geholpen bij zijn overwinning, want hij kreeg maar liefst 17 van de 24 stemmen. Er was ook een heuse raad van elf en samen met zijn adjudanten en de dansmariekes had hij een complete hofhouding. Het leuke was dat de Prins van de Eileuvers, prins Mans I, in het echte leven zijn onderwijzer van de lagere school was. Hij kan zich nog goed herinneren dat hij samen met prins Mans I op het bordes van de Harmonie stond en dat hij toen een toespraak moest houden. Het zag er zwart van de mensen en de zenuwen gierden door zijn keel maar gelukkig ging alles goed. Na de toespraak gingen ze met het hele gevolg naar zaal Suisse om het feest voort te zetten. Wim vond het een hele leuke tijd en bewaart er prettige herinneringen aan. 

Prins Frederico I 
1971-1972

Eric Wever werd in 1971 gekozen tot jeugdprins van de Eileuvers, nadat hij het jaar daarvoor in de raad van elf onder leiding van prins Wilhelmus I had gezeten Hij werd de tweede jeugdprins van de Eileuvers. Toen hij naar de verkiezing toeging zag hij dat er niet veel jongens waren, waarschijnlijk doordat het regende dacht hij. Toen hij werd gekozen kon hij het bijna niet geloven, hij had er niet bij stil gestaan dat hij misschien tot prins gekozen kon worden. Hij vond dat hij nog best wel veel moest optreden: met het kindercarnaval, met koninginnedag en met het 15 jarig bestaan van de grote Eileuvers. Het leukste vond hij nog dat hij een speech mocht houden, de prinsenmedaille en de sleutel van de jeugdstad Zwolle kreeg, dit alles op het bordes van Dijkstra (nu de Harmonie). Sommige dingen vond hij best wel moeilijk m.n. een speech of proclamatie houden. Je moest dan heel rustig en duidelijk praten. Hij kan zich ook nog herinneren dat hij niet zo heel groot was, zodat alle dansmariekes en de raad van elf leden met kop en schouder boven hem uitstaken. Al met al heeft hij een heel leuk jaar gehad. 

Prins Frederico II
 1972-1973 

In 1972 probeerde Eric Wever nog een keer jeugdprins te worden en waarschijnlijk had hij het, het jaar daarvoor zo goed gedaan dat het lukte. Zo werd hij dus prins Frederico II. Hij kan zich het pak nog goed herinneren dat hij aangemeten kreeg. Het was in zijn favoriete kleuren goud en paars. Wat hij zich misschien nog wel beter herinnert, is de heisa die het was om dat pak met die zware cape aan te krijgen. De boord van de pofbroek zat ongeveer onder zijn oksels. Die cape zat met banden op zijn rug weer vast aan die broek. Verder een witte maillot, witte gymschoenen met wederom paars met gouden rozetten. De muts zat als gegoten maar was ook zwaar en als het echt heet werd in de zaal, voornamelijk tijdens de polonaise, begon het echt te broeien en te jeuken. De Koninginnedagoptocht ligt ook nog vers in zijn geheugen. Ze beelden het sprookje sneeuwwitje uit. Ze zaten op een prachtige wagen met een glazen kist. Een van de dansmariekes had de eer om sneeuwwitje te zijn en lag daar dus de hele weg in. De raad van elf was verkleed als dwergen. Eric zat naast de glazen kist als prins, hij vertelt er niet bij of hij sneeuwwitje uiteindelijk wakker heeft gekust of niet. Verder weet hij nog dat Jan Stappenbelt toen al, ook bij het jeugdhof, een grote indruk maakte door zijn betrokkenheid en jovialiteit.

Prins Jochem I
1973-1974

Hans Wolfkamp moet wel even goed in zijn geheugen spitten over zijn prinsschap, maar dan komen de herinneringen weer boven. In 1973 werd hij gekozen als jeugdprins van de Eileuvers. Als naam koos hij prins Jochem I en als adjudant Quirien Tulen. Het was dat jaar voor het eerst dat het jeugdhof van de Eileuvers een bezoek brachten aan het verpleeghuis het Zonnehuis. In het krantenartikel in de Zwolsche krant staat de dag erna een heel enthousiast stuk, waaruit blijkt dat de bewoners er van genoten hebben en hopen dat ze het volgend jaar weer komen. Het jeugdhof liet zich op alle verdiepingen zien en de dansmariekes gaven een perfecte show. mevr. A. Plantinga speelde er op de accordeon, kortom het was een gezellige dag. Hij weet zich van de optocht nog te herinneren dat het heel erg koud was, maar dat de mooie wagen veel goed maakte. Het was een wagen met het olifantje Jumbo uit de gelijknamige disney film. Ook is het jeugdhof aanwezig geweest bij kleuterschool Triangel in Holtenbroek. Voor die tijd werd de grote prins altijd uitgenodigd maar dit vonden de kleuters veel leuker. Een andere bijzonderheid was dat het jeugdhof bij de opening van het AA-bad was.

Prins Jochem II
1974-1975

Op 2 november 1974 werd Hans Wolfkamp tot zijn grote vreugde herkozen tot jeugdprins van de Eileuvers. Hij koos dit jaar als adjudanten voor Quirien Tulen en Hans Schulten. In de krant schrijft hij: Zoals jullie wel zullen weten betekent carnaval: eens lekker dol doen en de school vergeten. Mijn raad van Elf, mijn adjudanten en dansmariekes hebben dit jaar de hulp gekregen van 2 hofnarren. Dat betekent dat we er een reuze feest van gaan maken. En dat laatste hebben ze er ook van gemaakt o.a. tijdens de optocht met een prachtige optochtwagen ‘reisbureau Colombus voor 1001 droomreizen’. Tijdens dit jaar zijn prins Jochem II en zijn adjudanten met twee dansmariekes op kraam bezoek geweest bij de Berrie en Fennie van Duuren die zeer betrokken waren bij het kindercarnaval. Dat jaar was er ook weer spiekers op laag water zoeken en prins Jochem riep alle kinderen op om daar aan mee te doen om te laten zien wat de jeugd ervan kan. Na een feest van heel veel hossen, springen en zingen zat het feest er op 10 februari weer op.

Prins Arno I
1975-1976

In het eileuversnest Suisse werd in 1975 Arno Bouwmeester gekozen als jeugdprins van de Eileuvers. Oud prins Jochem wenste hem heel veel plezier toe en verwacht een gezellig en knotsgek carnavalsfeest. Arno koos als adjudanten Gerard Mollink en Rene Dinkelberg. Hij kan zich nog herinneren dat hij een nieuw pak moest hebben en dat die gemaakt werd door de moeder van Rob van de Wiel. Deze hele familie heeft hem erg gesteund tijdens het carnaval. In 1976 viel carnavalszondag op 29 februari, dit was dus niet zomaar een dag maar de schrikkeldag in het schrikkeljaar 1976. De kindermiddag werd toen gehouden en volgens Arno moest het dus wel een leutig en lollig carnavalsfeest worden m.n. omdat het ook nog de verjaardag van zijn vader was. Hij voelde zich een echte schrikkelprins. Het werd ook een heel gezellig feest met o.a. een optreden van goochelaar/clown Mr. Geraldi, blaaskapel de Eigenheimers, de Mudjes (een perfecte nabootsing van de popgroep Mud) en trio Bastiaans. Ook kregen de kinderen die het mooist verkleed waren een prijsje en werden de prijswinnaars van de kleurwedstrijd bekend gemaakt. De dansmariekes hadden o.l.v. Fennie van Duuren twee nieuwe dansjes ingestudeerd. Al met al was het een zeer geslaagde middag. Arno Bouwmeester is in 1994/1995 prins van de Deurzakkers geweest. Hij viert nog steeds carnaval en komt dan soms zijn adjudanten nog tegen.

Prins Dinky
1976-1977

Rene Dinkelberg kan zich de verkiezing van hem tot jeugdprins van de Eileuvers nog wel herinneren. Hij moest boven op een stoel staan en vertellen waarom hij zo graag jeugdprins wilde worden. Daarna mocht iedereen stemmen en werden de stemmen geteld. Hij werd dus gekozen en werd prins Dinky I. Hij nam Roeland Lensink en Gerard Mollink als adjudanten. Ze hebben samen veel plezier gehad.

De vader van Rene was prins van de Eileuvers geweest (prins Mans) en Rene vond het fijn dat hij de staf van zijn vader mocht gebruiken. Hij was er erg trots op en daarom schrok hij ook zo dat enkele Eileuvers de staf af wilden pakken, maar gelukkig is dat niet gelukt. Tijdens de optocht was er een mooie wagen voor de jeugdprins en zijn adjudanten. De dansmariekes en de raad van elf leden moesten lopen. Alleen zaten er dit jaar ook twee dansmariekes op de wagen omdat ze allebei geblesseerd waren. Rene vond dit wel leuk. De kindermiddag was in Suisse en werd door ong. 600 kinderen bezocht. Het werd zoals gewoonlijk een groot succes. Ze kregen allemaal een vetleren medaille van prins Dinky I. Momenteel speelt Rene in de blaaskapel de Weezenloze spoorbloasers en draagt daardoor nog steeds een steentje bij aan het carnaval. Dat Rene met veel plezier terug denkt aan deze tijd, blijkt wel uit het feit dat de stadssleutel die hij kreeg nog bij hem in de kamer hangt.

Prins Toine I
1977-1978

Prins Toine is eigenlijk wel heel onverwachts jeugdprins geworden. Het was namelijk zo dat zijn broer Rene het jaar voor hem jeugdprins was en weer mee deed met de verkiezing omdat hij nog een keer jeugdprins wou worden. Het was het laatste jaar dat hij dat kon worden. Toine zat toen in de raad van 11 en iedereen dacht dat dat wel zo zou blijven, maar tijdens de verkiezing in Suisse besloot Toine ineens om ook mee te doen. Het leek hem toch wel leuk om jeugdprins te worden. Tot grote verrassing van iedereen (vooral van zijn moeder en broer) werd hij gekozen en werd hij prins Toine 1. De prins van de Eileuvers was toen Prins Han I (Han Teeken). Een van de hoogtepunten in dat jaar was een interview met de Tros radio en dat vond Toine wel erg stoer. Ook weet hij nog dat er een paar dansmariekes waren die hem wel heel erg leuk vonden als jeugdprins. Uiteraard weet hij zich de optocht met een eigen wagen en de kindermiddag op zondag nog goed te herinneren. Wat Toine zich ook nog weer te herinneren is het bezoek aan het bejaardencarnaval in de buitensociëteit, met name het keten op de boventribune met enkele leden van het jeugdhof na afloop. Grote inspirators in die jaren waren Berry van Duuren en Jan Burgman die samen met de fantastische commissie kindercarnaval voor mooie evenementen zorgden.

Prins Toine II
1978-1979

Nadat Toine een heel leuk jaar als jeugdprins had gehad besloot hij het jaar daarna weer mee te doen met de verkiezing. Tot zijn vreugde werd hij weer gekozen en zo kwam het dat hij in 1978 weer jeugdprins werd en nu als prins Toine II. Hij had nu duidelijk meer ervaring en vond het nog steeds leuk. De familie Dinkelberg vindt het nog steeds jammer dat het de broer van Toine, Harald, niet gelukt is het jaar daarna jeugdprins te worden, want dan was het een echt Dinkelbergtijdperk geworden. Helaas voor hen stak Mark Visscher daar een stokje voor, door de verkiezing in 1979 te winnen. Een jaar later werd Harald wel gekozen tot jeugdprins. Na het jeugdprins zijn heeft Toine nog enkele fantastische carnavalsjaren gehad met zijn onafscheidelijke maatje Dick Tulen, zoon van oud-prins Jaap Tulen. Ze gingen 4 dagen dweilen en op eigenzinnige wijze de draak steken met het leven. Grote bewondering hadden ze voor de familie Stiekema die wereldsacts neerzette. Toine is getrouwd met een Friezin en woont nu in Sneek. Hij viert geen carnaval meer.

Prins Marc I
1979-1980

In 1979 had prins Marc I voor het eerst kennis gemaakt met het Sassendonkse carnaval. Hij zat toen in de raad van Elf, toen nog onder de bezielende leiding van prins Toine II. Het jaar daaropvolgend heeft hij zich aangemeld als kandidaat voor jeugdprins van de Eileuvers. Hij had als carnavalsgroentje nooit gedacht dat hij werd gekozen, maar dat gebeurde wel! Het is een jaar geworden waar hij met veel plezier aan terugdenkt. Met name het zwoegen en zweten bij het maken van de speeches, deze vervolgens weer uit het hoofd leren en dan nagelbijtend wachten op het moment dat de speeches ook daadwerkelijk verteld moeten gaan worden aan een grote massa onbekende mensen. Marc vindt dat hij hier in zijn latere leven veel profijt van heeft gehad. Later werd hij benaderd door Marijke en Anton Suurmeijer of hij interesse had in het oprichten van een vereniging voor tieners binnen de vereniging, nl. de Uiverkuukens. Dit hebben Rene en Harald Dinkelberg, Bastiaan Belger en hij toen gedaan. Hij is er nog steeds trots op dat hij bij deze nu zo bekende groep, de Uiverkuukens heeft gehoord. Hij wenst iedereen een carnaval vol leut en zottigheid toe.