The day after

Het is de dag na carnaval. De afgelopen vijf dagen gonzen nog na in mijn hoofd. Dat komt echt niet van te veel bier, want ik heb het niet te bont gemaakt. Nee, het zijn al die mooie beelden van de afgelopen dagen. Vanaf de gezamenlijke presentatie van alle Sassendonkse Prinsessen en Prinsen in de Hoofdwacht tot en met de afsluiting op Vastenavond door de steekafname om 00.00 uur. Prachtige momenten. Ik ken veel mensen die van de buitenkant tegen carnaval aankijken en er snel een oordeel over hebben. Kijk maar op WeblogZwolle of andere social media. Bier drinken en "raar" doen, is het oordeel van velen. Ik zou het die mensen zo gunnen om eens een carnaval mee te maken zoals wij afgelopen seizoen hebben meegemaakt. Waarin verdriet werd gecombineerd met een respectvolle lach, waarin de verbinding werd gezocht en waarbij met humor meer kan worden uitgedrukt dan met menig lang debat. Het toont aan dat lachen, relativeren, ontspannen en los laten goed zijn voor een mens en goed zijn voor mensen in hun samenhang. Dat je kwetsbaar opstellen, je sterker maakt. Dat carnaval banden smeedt dwars door de samenleving.

Ik kijk terug op een prachtig carnaval. En dat is de verdienste van al die Sassendonkers die, georganiseerd of niet, het mooiste, meest spontane en langdurigste festival in onze stad mogelijk maken. Bovenal komen woorden van dank toe aan alle mensen, voor of achter de schermen, die dat mooie feestje voor ons organiseren. Van de hardwerkende versieringscommissie, de mannen van het spoor die de stationsontvangst mogelijk maken tot de Rova die onze troep weer opruimt en al die horecamedewerkers die voor ons klaar stonden. En al die anderen die ik hier niet bij name noem, maar die wel onze dank verdienen.

Bij die laatsten horen in ieder geval Prins Sebas I en zijn adjudanten Zus en Zo en natuurlijk Jeugdprinses Indy I met haar adjudanten Romy en Noura. Hen komt bijzondere dank toe dat zij ons hebben willen voorgaan in het feest van de verbinding. Jaap Hagedoorn voorzitter Cv De Eileuvers