Carnavalsvereniging de Eileuvers
17 nov 2021

Speech afscheid Bennos

Zwolle, woensdag 17 november 2021
Kranenburg

Door Vorst Kinne (Sander Dol)

Lieve familie van Ben Ten Koppel, lieve vrienden, en beste Eileuvers.
 
Namens carnavalsvereniging De Eileuvers en haar Vorstendom richt ik mij tot jullie. Wat fijn dat dat mag en dat dat kan.
 
Zoals jullie zagen moest ik even wat attributen verzamelen alvorens mijn toespraak te beginnen. Als eerste Prins in het carnaval van Zwolle, kun je Ben één van de oprichters van deze vereniging noemen.
 
In het carnavalsboek van de Eileuvers, 4x 11 jaar rond de Eileuvers,  staan foto’s uit 1941 van een carnavalsavond van de Katholieke Jongeren middenstand Vereniging die een feest organiseerde in Odeon met ‘n carnavalstintje en ook in hotel van Gijtenbeek werd carnaval gevierd in 1941. Ben was toen 17 jaar, toen moet zijn carnavalsbloed al wel zijn gaan stromen.
Er was sprake van een verzuilde samenleving en er was na de oorlog sprake van een wederopbouw. Wees gerust ik ga geen geschiedenisles geven. Maar het is wel belangrijk te constateren dat er in die tijd behoefte bestond aan diverse vormen van verenigingsleven en natuurlijk ook weer aan vertier en plezier.
 
Op 1 februari van het jaar 1957 ontstond er een samenwerkingsverband van mensen die vorm gingen geven aan een structuur dat carnaval in Zwolle zou gaan heten. Allen met een Katholiek DNA. Nog geen Eileuvers, want die werden pas een paar jaar later opgericht in 1962. Deze club van vrienden besloot dat Ben een geweldige Prins zou zijn tijdens het carnavalsfeest, en zette hem met puntmuts, cape en staf op het podium als Prins Bennos. En zo geschiedde op 3 maart 1957 ging hij de feestvierders voor als de eerste echte Prins van onze stad in zaal Suisse.
 
Ben was vanaf het eerste uur betrokken, als rechtgeaarde Katholiek. Sassendonk bestond nog niet. Het carnaval was nog prematuur en klein van opzet en een structuur en vereniging moest nog bedacht worden en groeien.
 
Gebrek aan mankracht en potentiële kopstukken deed dit illustere gezelschap besluiten Ben, na de Prinsen Carlos 1 (Carl Mosselman), en Kloris 1 (Flip Trooster) nóg een keer te vragen als Prins en zo stond daar in 1959/1960 Bennos II. De 2e keer in echt speciaal door zijn moeder, zus Diet en kleermaker Harry Peters gemaakt Prinsenkostuum. Zijn opkomst werd begeleid door de eerste hofkapel van de nog niet bestaande vereniging, ‘D’Heigenheimers’. De basis was gelegd voor een volwaardig carnaval.
 
De kleinkinderen van opa Ben weten waarschijnlijk niet dat er adelijk bloed door de Zwolse ad’ren stroomt. Opa Ben was als Prins Bennos II, ook Vorst van de raad van elf, Graaf van Koperslakkei, Markies van de Kamperpoort en onderhorigheden en Ambagtsheer van de heerlijkheid Suisse. Daarnaast is hij erelid van de vereniging en Grootofficier in de orde van de Gouden Eileuver.
 
Wat zouden we graag een blik willen werpen in die historie van toen. Deze club mensen zoals Herman Tijhaar, Flip Trooster, Jan Ruberg, Theo Paalman, Ger Paalman, Henk van de Meer, Harry Peters, Jean Houben, Jules Röben, Henk Stiekema, Piet Scholten , jullie vader en opa, en nog veel meer legden letterlijk en figuurlijk het wellicht symbolische ‘ei’ voor het ontstaan van onze vereniging en creëerden het DNA van ons carnaval in Sassendonk en van onze vereniging.
 
Na het eerste jaar werd Ben onderdeel van de carnavalscommissie. Het fenomeen Carnaval in Zwolle en later in Sassendonk heeft hem nooit meer losgelaten. Hij was de eerste Prins der Prinsen van onze stad en nu 64 jaar later verlaat hij ons als Vorst Bennos, vorst der Eileuvers.
 
Naar voorbeeld van de carnavalsvereniging uit Oldenzaal die voor hun beeldmerk kozen voor een Winterkoninkje in dialect , een Kaldostermennekein , kozen zij in 1961 een ooievaar. Een jonge ooievaar heet een Eileuver. Wim Bruens ontwierp het nu nog steeds bestaande logo van de ooievaar met kroon op één poot.
 
Bij de attributen die ik meegenomen heb een Staf (een scepter) uit de historie van de Prinselijke attributen van de Prins en natuurlijk Bennos zijn prinsenmedaille(s).
 
Als staalgeboren smid, de wortels in de smederij in de Kamperpoort van zijn opa, een smederij in Rijtuigen  en als latere staalconstructeur was Ben de creatieve man achter de in staal gestileerde Eileuver, gemaakt naar het logo van de Eileuvers. Welke ik hier ook heb meegebracht. Deze werd naar idee van Ben altijd gebruikt bij het spiekers op laag water zoeken in Park Eekhout en werd dan midden in de parkfontein gezet.
 
En natuurlijk de kleine stalen Eileuver op onze scepter/staf was en is ook van zijn hand.
 
Naast onderdeel en lid van de club lag de basis natuurlijk in het feestvieren, en in het Bourgondische leven. Ben en ook Mieke hielden van eten, drinken en feesten. Ik mocht ze vaak ontvangen in mijn restaurants. Hij vervulde vele functies binnen de vereniging en werd lid van het roemruchte gezelschap De Ochtendbloazers en later de Pärremetösie. Binnen dit gezelschap was hij de beste muzikant.
 
Talrijk zijn de verhalen over de zilveruitjesregen welke hij samen met nog zo’n olijke Vorst , Jos Norp, bij Suisse over de carnavalsvierders uitstrooide tijdens het stamppoteten.
 
Ben hield ook van een dansje. Op menig feestje liet hij zien dat hij aspiraties als danser had gehad. Zo danste hij tijdens een biljartavond met de vorsten met een palmboom. Ook zo die keer met een vorstenweekend in Hollum. Na wat biertjes, witte wijn, rode wijn en een limoncello bij het plaatselijk Italiaans restaurant trakteerde hij de vorsten en overige aanwezigen, gewild of ongewild op zijn beroemde dans.
 
Er zijn foto’s gemaakt!! Het jaar daarna hingen de vorsten door de betreffende winkelstraat in Hollum grote posters op verschillende abri’s en winkelruiten met een dansende Ben. Tijdens de wandeling had Ben eerst niks in de gaten. Maar na twee posters draaide hij zich om, liep terug en riep uit “hoe dit toch mogelijk was”. De hilariteit was groot.
 
Maak ‘t niet te lang zeg ik altijd tegen mensen die gaan spreken, dus dat moet ik zelf ook niet doen.
 
Namens het huidige bestuur, het hof, het vorstendom, alle leden, maar eigenlijk namens heel Sassendonk danken we je voor je tomeloze inzet en betrokkenheid  voor onze vereniging en het gehele carnaval in Sassendonk.
 
Ben! Een Eileuver komt en gaat met veel ‘geklepper’. Jouw geklepper en laatste ‘vlucht’ eindigt hier vandaag, maar in onze herinnering en die van de historie van De Eileuvers ‘vliegt’ jouw naam altijd voort.
 
Alaaf, Alaaf, Alaaf

Ben ten Koppel